In 'Op vaste bodem' voegt Julian Barnes twee mensen samen. Samen zijn ze, in dat eerste moment van vervoering, dat eerste stormachtige gevoel van opgetild worden, groter dan hun beider ik afzonderlijk. Samen zien ze verder, en scherper. Hij maakt van Sarah Bernhardt toen de actrice en daarom meer dan eens gefotografeerd door Nadar en Fred Burnaby militair en reiziger met een zekere reputatie minnaars. Volgens Fred Burnaby zijn zij beiden aan elkaar gewaagd, en elkaar waard. Als hij andere aanbidders het nakijken geeft, durft hij toe te geven aan zijn verliefdheid en zelfs te fantaseren over een gezamenlijke toekomst, waarin hij omwille van haar veel opgeeft en zelfs bereid is te trouwen. Maar zij wil niet. De pijn zou verschillende jaren aanhouden. Hij verzachtte zijn verdriet door te reizen en zich bezig te houden met vechten. Hij sprak er nooit over. Uiteindelijk sneuvelt Burnaby in de Slag bij Aboe Klea door een speer die tegenstanders in zijn hals stoten.